மயக்குகிறாய் என்னை ....!

மயக்குகிறாய் என்னை மழைக்குள் நயமாய்

இயக்குகிறாய் ஏர்பூட்டி தன்னை உழுதாளும்

எண்ணம் விதையாகி வண்ணம் உருவாகும்

கண்ணன் உதித்தான் காண்

கடலை கடந்தோட காணும் அலைபோல்

விடலை படர்ந்தாட சூழ்ந்த மனம்போல்

இளகும் இளம்பாகி னிக்கும் இனம்போல்

விளகும் இருளே சுயம் 

மிளிரும் குணமே மனதுன் துணையே

துளிரும் இளமே இனதுன் கணையே

கடவும் உளிலே கருத்தும் இணையேன்

நடவும் தெளிவாய் கட

என்றும் உனதான கண்ணன் குழலூத

கன்றும் உறவாட கண்ணம் இழைத்து

பிறந்த புதுபாலன் அண்ணல் உயர்வாய்

திறந்த மனதோடு எண்