கண்ணே கருணைகள் புதைபட்டு கலங்கிட
காரியம் முடிசூட முன்னவனும் பின்னவனும்
கிழக்கும் மேற்க்குமாக எல்லைகள் அற்று
கீரிய சடலமாய் திணறுகிறேன்
துளியும் துகளும் சுடரால் அகல
வலியும் வனப்பும் பாகம் பகைபட
சுவையும் சுனைநீர் அவையறியா
கண்டோர் காணும் உலகு ...
குணக்குட்டி யெதையொட்டி வனவட்டக்
குரலோனே நிலைத்தொட்டு நிகரென்ன
கூவி குறையடுக்கி நிறைக் காணக்
கூடலில் ஆழும் நதியே.....
கூடலில் ஆழும் நதியே.....
7 கருத்துகள்:
அழகிய கவிதை நண்பா
// முன்னவனும் பின்னவனும்//
முன்னவன், பின்னவன் என கவிஞர் தினேஷ்குமார் யாரைக்குறிப்பிடுகிறார் என்பதை அறிய இயலாது கலங்கி நிற்கிறேன்..
கவிதையாக்கத்திற்கு பாராட்டுகள் சகோ!
எலேய், மக்கா அந்த டிஸ்னரியை பார்செல் பண்ணு..
//துளியும் துகளும் சுடரால் அகல
வலியும் வனப்பும் பாகம் பகைபட//
அழகிய சொல்லாடல் நண்பரே...
துளியும் துகளும் அற்ற (நீரும் மணலுமற்ற) வெறுங்கூடாய் விதிவழி நடக்கும் நதியெனப்படும் சடலத்தின் புலம்பலாய் உணர்கிறேன். தவறெனில் மன்னிக்கவும்.
கருக்கோத்த வார்த்தைக் கோவைகளில் வசீகரிக்கிறீர்கள். பாராட்டுகள் தினேஷ்.
கருத்துரையிடுக