"நேசத் தந்தை...!" ( நேதாஜி சுபாஷ் சந்திர போஸ் )

சாதி மத சாக்கடையில் எம்சமூகம்
மூடநம்பிக்கை புழுக்களைத் தின்று நிதம்
அடிமைப்பட்டு அண்டி பிழைத்து முதுகு
ஆங்கோர் கேள்விக்குறியாய் வளைந்து நெளியும்

வாழ்க்கைக்கு விடுதலை வேண்டியோ வந்தீர்..?!
வங்கத்து புயலாய் தேசம் வளைத்தீர்..!
வருங்கால சுதந்திரம் வாலிபத்தின் கையில்
வருவது கண்டீர்..! வாழ்வது தந்தீர்..!

முடங்கிக் கிடந்த முதுமை எழுச்சிக்காண
முழக்கம் செய்வதும் பழக்கம் இளைஞர்
எழுச்சியின் பாசறை நீர் நேசரே..!
வேங்கையின் வேகம் உமக்கு,- வெகுண்டு

எழும் கோபம் உமக்கு,- நீர்
தொழும் தேசம் நமக்கு நமதென்பது
நாமறிய நாட்டுப்பற்றை நாடெங்கும் விதைத்து
நல்லோர் நெஞ்சில் நீங்கா இடம்கொண்ட

நாயக...! எங்கள் தாயக வேந்தே...!!
முடிசூடா எங்கள் முப்படை தளபதி..!
முன்னோர் செய்தவத்தின் முழுபயன் நீ...!
இன்னோர் வாழ இன்னுயிர் ஈந்தனை

நாடெங்கும் வாழ்ந்தனை இளையோர் நெஞ்சில்
காடாகி வளர்ந்த புரட்சி வித்து ...!
நாடாது போனால் நாடேது இங்கே...?
கூடாத கூட்டத்து சேராது சேர்ந்த

செம்மல் உம்போல் ஒரு சிங்கம்
காணவேண்டும் இன்றைய பாராளு மன்றம்...
வருவாயோ..? வாழ்க்கை தருவாயோ..? இந்திய
இறையாண்மை இறந்து கொண்டிருக்கும் இவ்வேளையில்...!!