சுயம் அழித்த சுயம்பு

உலகில் அனைத்தும் படைத்தே உணர்வுகளால்

உன்னை படைத்தேன் அகம் கொண்ட

சுயமுன்னில் புறத்தே அழிவினை விதைத்தோ

பழியினை ஏற்கும் மானிடா..!

நிலை யில்லா உடல்கொண்டு நிம்மதியின்றி

அலைகிறாயோ ஏன்? நிறம்மாறி பயணிக்கும்

பச்சோந்தி பசிதனில் இச்சைகள் ஆயிரம்

பொறுத்து பொறுத்து பொய்யானதோ...?!

மெய்கள் மறுத்து சிறகொடித்து சிதையும்

சடலமே உன்னில் சலசலக்கும் சங்கீதம்

சங்கதியில்லா சரணம் பல்லவி படைக்க

சகதியில் நனைவது ஏனோ...?