ருத்ரம் ...

நித்திரை பூவிழி சித்திரம் தேடுது

மரக்கிளை வாழி கான மயக்கத்திலே

நிந்தனைத் தூண்டும் சந்தன சுகந்தம்

ருத்ரனவர் காணும் மயிலே

பருவத் தடையா பார்வைப் பிழையா

பாவையின் வழிதனிலே பார்வையிழந்தான்

தன்னிலை மறந்தோன் தாரண மந்திரம்

தாங்கும் எந்திர மாவதே

உருகும் மெழுகின் திரியாய் எரியும்

சுடரில் படரும் காரிருள் போர்தனைத்

தூண்ட வென்றதிருவரில் யவரறிவர்

வேண்டுவோர் தானமிங்கு

கற்றோன் மறைவான் சூழலின் கனலில்

சுற்றம் மறந்தோர் காணுயிர் மாளும்

நீண்ட வனத்தினுள் நிலமத்தில் நீரின்றி

தவிப் படங்கும் தாகம்