"நம்பிக்கை கொள்..!"

இன்பம் நிலைத்திருக்க காலமில்லை

துன்பம் இல்லா வாழ்வுமில்லை

வழிதவறி போகும் மனம் - வழிகாட்ட

யாருமில்லை வழிப்போக்கன் பாதையிலே.

தட்டுமண்ணு சுமந்து தினம்

சோறு பொங்கும் ஏழ்மையிலும்

தன்னை நம்பி வாழ்கிறாளே..

அவள் போதும் உன் வழிகாட்ட...!

என்ன குற்றம் செய்துவிட்டாய்..?

உன்னை கொல்ல திட்டமிட்டாய்...?!

தற்கொலைக்கு துணிந்த மனம்..

தடைகளைத் தான் தகர்க்காதோ...?!

தடை என்று ஏதுமில்லை.

நாம் வாழும் உலகினிலே.

எதிர்கொள்ளும் மனமிருந்தால்

உன்னை நம்பி வாழ்ந்துப்பார்.

புல் புழு பிழைத்திருக்க

பூமியிலே இடமுண்டு.

காலனையும் காலம் வெல்லும்

உன் மனம் விதைக்கும் நம்பிக்கை..!!

காதல் ஒரு சாட்சியாக

கல்லறைகள் நிறைவதென்ன...?

காதலைத்தான் குற்றம் சொல்லி

காலனை இழுக்கும் கோலமென்ன..?

சொல்லி சோகம் மாளவில்லை.

சோர்ந்து போனால் போதுமா..?

துணிந்து வாழ கற்றுக்கொள்..!

துன்பத்தை தூசு போல தட்டிச்செல்..!!

டிஸ்கி : நம்ம ரோசாப்பூந்தோட்டம் பாரத் பாரதி இன்று கேட்ட கேள்விக்கு ஒரு எழுச்சியூட்டும் தன்னம்பிக்கை வரிகளாக தொடுத்துள்ளேன் நண்பர்களே எச்சுச்மி எங்க போறீங்க வோட் பிளீஸ்